فریادهای بی سر !

انگار فریادها را سر بریده اند !

فریادهای بی سر 

در امتداد سکوت

جاری اند

انگار من هم ساکتم !

شب در دستان بی توشه ام ماسیده !

نفسم به شماره افتاده

آه، ای یادها، خاطره ها

مددی

آخر من با گرمی کدام سوز

سپیده را فریاد کنم؟

ای نخل های بی سر بگویید

آیا از نسل قبیله ی خورشید

کسی بر جاست

تا با "نفس مطمئنه"

در جاده ی ایمان

راه را دوباره بگشاید ؟!                                           الف.الف 

 همه ی مسؤلین از وحدت سخن می گویند.کدام وحدت؟! مگر وحدتی 

بین یک کاخ نشین و یک گور خواب و یا یک زاغه نشین می تواند 

وجود داشته باشد؟!

کدام اتحاد بین دزدهای میلیاردی با حقوق های نجومی و گرسنگان 

جامعه می تواند وجود داشته باشد؟!

وقتیکه ازکناراین تضادها می گذرم یاد این حرف ابوذر بزرگ می افتم:

درعجبم ازکوخ نشینانی که درکنارکاخ نشینان می زیند وعلیه آنان نمی شورند!

غول سرمایه داری ایران پس از انقلاب، آن که انقلاب 

اسلامی را با تمام ارزش هایش در زیر چکمه های 

سرمایه داری غرب نابود کرد، دار فانی را وداع گفت!

مگر یک مجمع تشخیص مصلحت چقدر باید مصلحت ها را اشتباه تشخیص 

بدهد که یک انقلاب بزرگ پس از چهل سال به شکافی عمیق به اندازه ی 

کاخ نشینی عده ای از یکسو و گور خوابی عده ای دیگر از دیگر سو 

برسد؟!!!

چقدر اشتباه در تشخیص باید وجود داشته باشد؟!!!

راستی اگر مجمع تشخیص مصلحت نبود و مصلحت های مارا تشخیص 

نمی داد ما باید چه خاکی بر سرمان می کردیم؟!!!