|
بسم الله الرحمن الرحیم
وبلاگ رسمی اقدس اکبرنژاد
دو شنبه 18 ارديبهشت 1391برچسب:اقدس اكبرنژاد,شعر,وقتي كه مي رفتي, :: 20:18 :: نويسنده : اقدس اکبرنژاد بسمه تعالي
* وقتيكه مي رفتي *
از آسمان ترانه مي باريد ، از زمين شعر مي جوشيد وقتيكه مي رفتي! صدايت را پشت پر چين هاي شب مي شنيدم وقتيكه مي رفتي! دلم گريه ميكرد آهسته ، شايد كه ديگر بر نمي گشتي وقتيكه مي رفتي! صدايت زدم ، آرام و پاورچين از پله هايي كه رو به سوي آسمان بود گذشتي از شط آبي خاطره ها عبور كردي و ذهن من در ازدحام و تشويش سرگردان بود وقتيكه مي رفتي! غمي بيكران در دلم سايه افكند وقتيكه مي رفتي! صدايت زدم تو شنيدي وليكن جوابم ندادي فقط گفتي خداحافظ! وقتيكه مي رفتي! برگرد! برگرد اينك اي گرد دلاور سرزمين آفتابي! برگرد به اين آبادي! اين وادي تشنة يك نگاه تست! برگرد بهاران! برگرد به ميهماني چشمهاي منتظر ، به آبادي عشق! و خوبي را دوباره صدا بزن تمام شهر هنوز در انتظار بارش سرود و تكبيرهاي تست! آئينه در آئينه شهر در استقبال چشمان تست! گفتي دلت را جا گذاشته اي! امّا نه ، اين مائيم كه دلهامان در خانه قلب تومانده است! دلهامان ارزاني تو باد ! ما هنوز هم زنجير در پاي و قلاده برگردن گرد اين شهر ميگرديم! ما هنوز هم سرگردانيم! ما هنوز هم مريد چشمان توايم! برگرد! يك نظر ما را نگاه كن! برگرد! اقدس اكبرنژاد
موضوع مطلب : <-CategoryName-> چهار شنبه 6 ارديبهشت 1391برچسب:اقدس اكبرنژاد,شعر,اشعار اقدس اكبرنژاد, :: 15:53 :: نويسنده : اقدس اکبرنژاد بسم الله الرحمن الرحيم * من خودم جا مانده ام ! * مي روم جايي كه قلب من در آن جا مانده است آخرين پژواك فريادم در آن وا مانده است مي روم تا پشت ميله هاي سرد و آهنين گرچه مي بينم كه كاخ ظلم بر پا مانده است مي روم جايي كه با اندوه خود نجوا كنم روي ديوار سكوت آواز من تا مانده است توي سلولم كنار بندبند خاطراتم جاي زخم تازيانه ها دريغا مانده است مي روم جايي كه آوازم در آن گمگشته است تا صداها در صدا پيچيده تنها مانده است مي روم بر جاي پاي عاشقان بوسه زنم باز برخيزم ز جاي تا شور فردا مانده است !
* تا سپيده * در كوچ قبيلة باران هيچكس نمانده از ياران شب زنده دار اينم اينك ما در اين خلوت در اين سكوت پر از ازدحام ! در اين شب بي ستاره در جمع تنهايان! ببين ! چه زود رسيدند تا سپيده تا روشنا آن خيل آفتاب سواران خوشا به حالشان !
* مهر تأييد * من گمشده در بادية نفس خودم تو مرا بر خود من پيدا كن در حاشية و صف كلامت يك بند از من بنويس تو مرا معنا كن آينه دار كرامت ها ! از صبح بگو راه را تا فصل قيامت وا كن مانده ام پشت درِ حيراني يكنفر را كه كليدي دارد آوا كن! قفل اين خسته سكوت شب را با كليد فرياد بشكن! رو به صبح روشن رو به فردا ها كن لحظه ها طوفانيست لحظه ام را درياب نامه ام را بنويس مهر تأييدي و بعد امضاء كن !
* يكنفر برتر * يكنفر بايد بر آورد فرياد يكنفر بايد بشكند سكوت را يكنفر بايد دوباره برخيزد آرامش شب را بهم ريزد يكنفر بايد بگذرد از جان صبح را كند باور يكنفر بايد بگذرد از شب يكنفر برتر! اقدس اكبرنژاد
موضوع مطلب : <-CategoryName-> درباره وبلاگ  با سلام به وبلاگ من خوش آمدید نويسندگان 
Alternative content |
|
 |
آمار
وب سایت: